Η μελέτη αναφέρεται στην ανέγερση διώροφης εξοχικής κατοικίας, σε οικόπεδο εμβαδού 30 στρεμμάτων που βρίσκεται σε απόλυτη γειτνίαση με τη θάλασσα.

Η απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα, η ανεμπόδιστη όδευση προς την ιδιωτική παραλία του οικοπέδου και η  ιδιαίτερα έντονη υψομετρική διαφορά που παρουσιάζει το οικόπεδο στο σημείο εκείνο, καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό τις συνθετικές επιλογές. Παρά το ότι ο δυσμενής βορινός προσανατολισμός ταυτίζεται με τη θέα, όλες οι ενότητες κοινόχρηστες και ιδιωτικές, ‘ανοίγονται’ στη θάλασσα.

Αναπτύσσουμε την κατοικία με τρόπο που να συνεργάζεται απόλυτα με το έδαφος, παρουσιάζοντας ογκοπλαστικά την εικόνα δύο επιμηκών πτερύγων που διολισθαίνουν μεταξύ τους ώστε το δώμα της μιας να αποτελεί  υπαίθρια εκτόνωση της άλλης.

Έχει δοθεί έμφαση στον υπαίθριο χώρο και στις πολλαπλές επιλογές που  διασφαλίζει στους ιδιοκτήτες, από άποψη προσανατολισμού, σκιασμού, λειτουργιών, θέασης, είτε οργανώνεται στο έδαφος, είτε αυτός έχει τη μορφή σκιασμένης βεράντας.