Στη μελέτη του Δημαρχιακού Μεγάρου Μεσολογγίου, η κεντρική ιδέα υπήρξε η δημιουργία ενός κτιρίου ανοικτής φιλοσοφίας, η υλοποίηση ενός εσωτερικού πεζόδρομου, διαμπερούς και ευέλικτου ως προς την λειτουργία του, μία συνέχεια της πόλης μέσα στο κτίριο με τη μορφή δρόμου, ο οποίος μεταλλάσσεται σε χώρο κίνησης, στάσης, αναμονής.
Ο δρόμος ενοποιεί τις λειτουργίες ενώ συγχρόνως διαφοροποιεί τους όγκους των επιμέρους ενότητων και δραστηριοτήτων. Η οργάνωση και ο σχεδιασμός του κτιρίου οφείλει να είναι ανάλογος του προορισμού του: να εξυπηρετεί τους δημότες, να επιτρέπει την εύκολη ανάγνωση των λειτουργιών, να δημιουργεί ευχάριστους, άνετους και οικείους χώρους τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για τους επισκέπτες, όπως επίσης να παρέχει τη δυνατότητα αναδιάταξης ανάλογα με τις μελλοντικές ανάγκες των δημοτικών υπηρεσιών.